Piwo, napój towarzyszący ludzkości od zarania dziejów po dziś dzień. Wraz z powstającą kulturą Sumerów pojawiają się też pisemne wzmianki o tym napoju datujące na 4000 tyś. Lat p.n.e. a wagę jaką przykładali ludzie żyjący między Eufratem a Tygrysem do piwa potwierdzają regulacje zawarte w Kodeksie Hammurabiego odnośnie tegoż trunku. Na chwilę zapomniane przez Greków i Rzymian na korzyść wina, do łask zaczęło powracać wraz z rozpowszechnianiem chrześcijaństwa w Europie.
Na ziemiach polskich piwo zaczęło się pojawiać między X a XI wiekiem wraz z misjonarzami przybyłymi z Czech. Jako pierwsze, na większą skalę, piwo zaczęły warzyć klasztory choć produkcja odbywała się też w gospodarstwach domowych. Ze względu na uwarunkowanie geograficzne które sprzyjały bardziej uprawie zbóż niżeli latorośli alkohol ten, obok miodów pitnych, dominował w Europie Centralnej i Wschodniej. Piwo przez większość swojej historii miało nie wiele wspólnego z tym które znamy ze sklepowych półek. Trunek był mętny przez brak filtracji której wtedy nie znano a smak piwa był wzbogacany poprzez dodawanie różnych ziół które zapobiegały zepsuciu. Dość późno zaczęto używać chmielu, z którym jednoznacznie utożsamiamy piwo, bo dopiero około wieku XIV wieku jego dodatek stał się normą. Podwaliny pod piwo które dzisiaj dominuje w klepach, czyli lager, usypał Josef Groll w 1842 roku warząc na dużą skalę piwo dolnej fermentacji dając początek nowemu gatunkowi piwa, pilznerowi. Zwieńczeniem tej „rewolucji” w świecie piwa było odseparowanie drożdży dolnej fermentacji (saccharomyces carlsbergensis) przez Emila Christiana Hansena, syna założyciela browaru Carlsberg.
Lecz czym tak naprawdę jest piwo? Często nazywane jest ono zupą chmielową co trzeba potraktować jako kardynalny błąd ponieważ równie dobrze rosół możemy nazwać zupą pieprzową. Chmiel bowiem w początkach browarnictwa stanowił konserwant, który zabezpieczał piwo przed przedwczesnym zepsuciem a jego udział w składzie jest niewielki. Podstawą piwa jest oczywiście woda stanowiąca niezaprzeczalną większość w składzie tegoż trunku. Następnym bardzo ważnym składnikiem jest słód zbożowy, w większości przypadków pochodzący z jęczmienia choć może być też pszenicznym czy żytnim. Dopiero teraz, jeśli bierzemy pod uwagę procentowy udział możemy wymienić chmiel który w obecnych czasach pełni funkcje swoistej przyprawy nadającej piwu charakterystyczny, gorzki smak. Na końcu mamy drożdże którym zawdzięczamy proces fermentacji czyli krótko rzecz ujmując przemiany cukrów zawartych w słodach na alkohol. Regulacja dotycząca składu piwa została skodyfikowana już w 1516 roku przez bawarskiego księcia Wilhelma IV w tzw Reinheitsgebot czyli Bawarskim prawu czystości które mówiło o użyciu wody, jęczmienia i chmielu. Drożdże nie zostały ujęte poprzez brak znajomości ich występowania w tamtych czasach.
Nie bez przyczyny piwo potocznie nazywamy złotym trunkiem. Jest to spowodowane dominacją lagera na światowym rynku. A czym jest lager? Jak już wyżej zostało wspomniane jest następstwem piwa powstałego w Pilźnie, które jest bardzo proste w smaku nie wyróżniające się aromatem, o złocistej, słomkowej barwie i wysokim wysyceniu. Lecz na lagerze piwny świat się nie kończy a wręcz zaczyna. W latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku w Stanach Zjednoczonych narodziła się tak zwana piwna rewolucja spowodowana znaczącym wzrostem udziału małych browarów w tym kraju. Aby zapewnić sobie konkurencyjność wobec dużych koncernów piwnych zaczęto warzyć piwa z zapomnianych receptur czy też tworzyć nowe. Dodatkowo zaczęto pracować nad nowymi odmianami chmielu które zaczęły wnosić do piwa niespotykane wcześniej aromaty i smaki. Obecnie możemy wyróżnić w zależności od różnych danych ponad 100 styli piwa. Różnią się one od siebie sposobem fermentacji których rozróżniamy, dwie dolną i górną zależności od użytego gatunku drożdży co przekłada się na zawartość alkoholu czy w przypadku niektórych drożdży, smak. Dodatkowo mamy piwa uzyskane ze słodów jęczmiennego, pszenicznego czy żytniego jednakże to jęczmień odgrywa główną rolę w warzelnictwie. Użyte słody (palone, karmelowe, pilzneńskie) wpływają na barwę od jasnej, złotej poprzez opalizujący bursztyn po nieprzejrzystą czerń. Mogą zostać również dodane płatki owsiane czy ryżowe które zmieniają smak i teksturę piwa. Główną rolę w większości gatunków piw odgrywa chmiel. Odpowiada on zarówno za smak jak i aromat piwa.W zależności od gatunku chmielu możemy uzyskać aromaty cytrusowe, białe owoce, aromaty leśne (żywiczne), czy nawet takie ekstrema jak nuty naftowe. Wpływ na piwo ma również to w czym jest przechowywane. Z reguły są to miedziane lub stalowe tanki które nic nie wnoszą co piwa, natomiast coraz częściej piwa ciemne, choć nie tylko, leżakowane są w beczkach po takich trunkach jak whiskey czy wino.