Czy wiecie że w Polsce był produkowany rum?
Mowa tutaj między innymi o napoju alkoholowym, który powstawał w Łańcucie, gdzie w 1857 r. łańcucka likiernia wpisana została do rejestru Izby Handlowej w Krakowie pod nazwą „c.k. uprzywilejowana Fabryka krajowa Hr. Potockiego wyrobu rosolisów, likierów, rumu, octu i wody kolońskiej”
W 1835 roku za sprawą Alfreda Potockiego powstała cukrownia w Łańcucie. Zanim to się jednak stało, pod koniec XVIII wieku na terenie Folwarku Górnego wybudowano gorzelnie założoną przez ówczesną właścicielkę dóbr łańcuckich księżną Izabelę z Czartoryskich Lubomirską.
Z dokumentu datowanego na 1784 r. wynika, że oprócz zwykłej gorzałki wyrabiano tu „wódkę cukrową”.
Zmiany w produkcji nastąpiły po przejęciu majątku przez wnuka księżnej hr. Alfreda I Potockiego, który dążąc do unowocześnienia fabryki zlecił miejscowemu aptekarzowi Antoniemu Swobodzie przygotowanie nowych receptur zbliżonych do popularnych wówczas wódek gdańskich. O ile dobrze pamiętam ktoś kiedyś wspominał o tym, że w ich magazynach znajdowały się duże ilości rumu karaibskiego, które prawdopodobnie leżą w piwnicach do dnia dzisiejszego.
Fabryka Wódek i Likierów Kubanek produkowała coś co nosiło nazwę „Rum krajowy sztuczny” – ciekawe czy był wytwarzany z melasy buraczanej? 🙂
Za czasów III ordynata Romana Potockiego, który przejął majątek w 1889 r., zmieniono charakter produkcji i zamiast gorzelni rozwinięto rafinację. Fabryka już na wstępie zmieniała swoja nazwę. W 1893 r. zarejestrowana została jako „Rafineria spirytusu ces. król. uprzyw. fabryka krajowa rosolisów, likierów i rumu Romana hr. Potockiego w Łańcucie”, a na etykietach nie doszukamy się już napisu „sztuczny” tylko „Rum krajowy”.